αλίκμητος

(I)

-η, -ο (Α ἀλίκμητος, -ον)

αυτός που δεν λιχνίστηκε, ο αλίχνιστος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + λικμῶ) (-άω) «λιχνίζω»].

————————

(II)

ἁλίκμητος, -ον (Α)

ο κουρασμένος, ο βασανισμένος από τη θάλασσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι-* (< ἅλς) + -κμητὸς < κάμνω «κουράζομαι»].